Երբ Անկարայի գլուխը խառը չէ ներքաղաքական ու արտաքին քաղաքական խնդիրներով, օսմանցիները շանս են ունենում հանգիստ ու սառնմասրտորեն զբաղվել Հայաստանով ու հայերով: Անատոլիական քրդերն ապակայունացնում են Թուրքիան` իրենց կամքից անկախ թուլացնելով Ադրբեջանին: Որովհետև կովկասյան թուրքերի միակ դաշնակիցն այս տարածաշրջանում, թերևս նաև աշխարհում` Անկարան է, իսկ այդ իրավիճակը չի կարող չբխել Հայաստանի շահերից:
Մի կողմ թողնելով զգացմունքայնությունը` փաստենք, որ Արևմտյան Հայաստանի տարածքը քրդերի կողմից «եռացնելը» հնարավորություն է ստեղծում, թեկուզ և տեսական, Կարսի մարզի ու Սուրմալուի գավառի ուղղությամբ սահմաններ բարելավելու, Նախիջևանը կովկասյան թուրքերից վերջնականապես դատարկելու համար: Սա, իհարկե, մեծ խաղ է, որտեղ շատ բաղադրիչներ անմիջականորեն կապված են ռուսների, իրանցիների, ամերիկացիների շահերի հետ, վտանգավոր խաղ է, բայց մենք ե՞րբ այս տարածաշրջանում սպառնալիքներ չենք ունեցել, որ հիմա պետք է վախենանք այդ սպառնալիքներից…
Եթե կարճ ձևակերպեմ, ապա «ինչքան թուրքերի համար վատ, այնքան մեզ համար լավ» բանաձևն է գործում: Ինչքան քուրդ սպանվի մեր Հայրենիքում, այնքան մեզ լավ: Ինչքան թուրք սպանվի` այնքան լավ: Ինչքան քրդերը պայթեցնեն թուրքերի կառուցած ենթակառուցվածքները` այնքան մեզ լավ: Մի խոսքով. ինչքան իրար մաքրեն մեր հողերից` այդքան մեր գործը կհեշտացնեն:
Վերջին 1000 տարին, թերևս, բավարար էր` հասկանալու համար, որ միջինասիական ղփչաղներից ճողոպրած ու Առաջավոր Ասիայում հայտնված օղուզների հետ հնարավոր չէ պայմանավորվել: Այս տարածքներում կամ մենք ենք ապրելու, կամ` իրենք…
Ինչ վերաբերվում է հայ-թուրքական ներկայիս սահամանի մոտ հազարավոր քուրդ կամ թուրք փախստականների կուտակումներին և ուժով սահամնն անցնելու սպառնալիքին, ապա դրա կանխարգելման էժան ու փորձված մեթոդ կա` ԳՆԴԱՑԻՐ…
